Mərifət canlı qadınlara baxıb çəkir: onun bütün modelləri tanışlarıdır. Onun rəsmilərinin çoxunda onlar yarı çılpaqdır, adətən isə milli tacik libasındadırlar.

"İlk dəfə mən öz tanışımı çılpaq çəkmişdim. Çünki mən ona və digər qızlara onun bütün qüsurları ilə necə gözəl olduğunu göstərmək istəyirdim", Mərifət danışır.

Onun sənəti Tacikistanın patriarxal ənənələrinə qarşı çıxır: Ölkənin Mədəniyyət Nazirliyi tərəfindən bu ilin yazında dərc olunan kitabda yaşı 7-70 arası olan qızların və qadınların necə geyinmələri barədə tövsiyyələr var. Burada həm gündəlik, həm də bayram zamanı necə geyinmək barədə qeydlər yer alıb. Kitabda necə geyinməmək barədə isə xüsusi bölmə var. Məsələn, qadınlar həddən artıq dar paltar, qara yaylıq, hicab, həmçinin dekolte və qısa ətək geyinməməlidirlər.

Mərifətə sosial şəbəkələrdə hədə və təhqir dolu ismarışlar yazaraq onu özünü reklam etməkdə və tacik xalqına nifrətdə ittiham edirlər. Lakin rəssam Tacikistandan getməyə hazırlaşmır.

Mərifətin sözlərinə görə, o, uşaqlıqdan şərq nağıllarına illyustrasiyalardan və Ömər Xəyyam şerlərindən ilhamlanıb. Rəssamın atası, qızına "Beatles" qrupunun studiya yazılarını dinlədən musiqiçidir. Anası isə proqramçıdır, keçmişdə isə oxatma üzrə çempion olub.

"Mən öz valideynlərimə minnətdaram ki məni belə sərbəst böyüdüblər",- o deyir. Mərifətin iki bacısı var. Onlardan biri atası kimi musiqi ilə məşğul olur, digəri isə maliyyəçidir.

10 yaşında olarkən Mərifət rəsm dərnəyinə yazılır, məktəbi bitirdikdən sonra isə Tacikistan Texnologiya Universitetinin dizayner-modelyer fakültəsinə daxil olur. O, universiteti dəyişir, təhsili tamamilə atır. Lakin sonra yenidən təhsil almağa geri qayıdır.

"Bizə yalnız akademik rəsmin tədris edilməsi və özünü ifadə etməyə tamamilə imkan verməyən əlverişsiz formada gəzməyə məcbur etməkləri xoşuma gəlmirdi", deyə Mərifət xatırlayır.

Təqaüdlü müsabiqə proqramı çərçivəsində o, Vyananın müasir incəsənət məktəbinə daxil olur. Elə həmin şəhərdə də iki il əvvəl onun ilk sərgisi baş tutub.

Onun "Gəlinin baxışları" adlı əsəri sərgidə xüsusi uğur qazanıb.

Bu rəsmdə valideynləri təfəfindən ərə getməyə məcbur edilən qız təsvir olunub.

Mərifətə bu rəsmə görə, 3 min ABŞ dolları təklif olunsa da, bu əsəri özünün talismanı hesab edən rəssam onu satmaq istəməyib.

O, ilk dəfə bu sərgidən sonra həmvətənləri tərəfindən tənqidlərlə üzləşib. Ona belə yazıblar: "Bizi rüsvay etmə, çılpaq qadınlarını yığışdır".

Bu isə yalnız Mərifətin bu tərzdə çəkmək arzusunu daha da möhkəmlədib.

Bu ilin payızında o, ilk dəfə olaraq Düşənbədə sərgisini təşkil etməyə nail olub. Sərgi onun əsərlərinin məzmununa görə, iki dəfə baş tutmayıb.

Əvvəlcə ona maliyyə dəstəyi göstərməkdən imtina ediblər, daha sonra isə sərgi zalı verməkdən. 24 rəsmdən ibarət kolleksiyanı sonunda şəhərin ən bahalı otellərindən birində nümayiş etdirmək mümkün olub.

"Buna qədər məndən bəzi rəsmlərimi götürməyimi istədilər. Lakin mən hiss etdim ki bu düzgün deyil və ədalətsizlikdir. Ona görə ki, mən qadınları azad təsvir etmək istəyirəm, amma özüm senzuraya tabe oluram",- Mərifət deyir.

Rəssamın sözlərinə görə, o, sərgiyə yalnız tanışlarının gələcəyinə ümid edirmiş. Lakin sərgi uğurlu olub və rəssam 5 rəsmini satmağa nail olub.