Bu nağılların gecə oxunmasının daha məqbul hesab edilməsi sadəcə onlardakı bəzi erotik məqamlarla bağlı deyil. Bu nağılları gecə çoxları yatandan, çöldə əl-ayaq çəkiləndən sonra oxumağın ayrı mahiyyəti var. Nağılları səhər oxuyanda üstündən keçilən, oxucuya uzaq keçmişin adətləri ifadəsi təsirini bağışlayan məqamları gecələr onlara tamam başqa və dərin təsir bağışlayır.

Nağılları gündüz oxunanda elə təsir bağışlayır ki, sanki hamının yanında hər kəsə bələd olan söhbəti danışırlar, gecələr oxuyanda isə elə bil ancaq oxucuya etibar ediləsi sözlər eşidilir. Çünki batini mənalarla dolu nağılların sirri gecələr daha aydın faş olur. 

Nəzərə alaq ki, şaha əsir olmasaydı, Şəhrizad o nağılları heç kəsə həmin ardıcıllıqla danışmayacaqdı. O nağılları isə bir-birinə o şəkildə əsirlikdəki gecələr toxuyur. Eyni zamanda, insan gündüz eşitdiklərini analiz etməyə, dəqiqləşdirməyə can atır, gecələr isə anlamağa, yəni qəbul etməyə. İnsanı gündüzlər nəyəsə razılaşdırmaq, gecələr hansısa şərtlərlə barışdırmaqdan daha asandır. Nağıllardakı gecə simvolikası həm də bu cür xırdalıqları özündə ehtiva edir.

Siğə məsələsi...