Nə vaxt ki, uşaq tərbiyəsi, uşaq psixologiyası, pedaqogikası ilə bağlı kitab oxusam, hiss edirəm ki, problem özümdədir və nə qədər doğru bildiyim yanlışlar var.

İndi Kristi Qudvinin dilimizə yeni tərcümə olunan - "Rəqəmsal dünyada uşaq böyütmək" kitabını oxumaqdayam. Guya ki, uşağa telefondan, internetdən necə istifadə etməsini öyrənəcəkdim, gördüm ki, birinci özüm öyrənməliyəm. Kitabdan bəzi qeydləri bölüşürəm:

"Biz uşaqlarımızın ekran qarşısında sərf etdikləri vaxta görə yox, özümüzün ekran qarşısında sərf etdiyimiz vaxta görə narahat olmalıyıq.

Başı cihazına qarışmış valideyn uşağından uzaqlaşır - həm fiziki, həm də mənəvi cəhətdən.

Texnoloji laqeydliyin qarşısını almaq üçün məsləhətlər:

Texnologiyadan məhrum ərazilər yaradın.

Texnologiyadan məhrum vaxtlar yaradın.

Çalışın ki, uşaqlarınız diqqətinizi çəkməyə cəhd etdiyi zaman bunu anlayasınız.

Diqqətimizi çəkməyə çalışdıqları zaman "Facebook"da, "Instagram"da veyillənsək və ya e-maillərə cavab versək, onlara qarşı haqsızlıq etmiş olarıq və təhtəlşüurlarına belə bir mesaj ötürərik: "Sən mənimçün elektron cihazım qədər əhəmiyyətli deyilsən".

Bu mesaj isə, güman ki, övladınızla münasibətinizi zədələyəcək.

Onların beyinlərini inkişaf etdirən bizim sevgimiz və qayğımızdır."