К сведению Владимира Соловьева и Артема Шейнина

Уважаемые господа!

Позвольте Вам напомнить несколько простых истин, о которых Вы забываете, вещая с телеэкрана.

Нагорный Карабах и прилегающие к нему обширные территории, захваченные сепаратистами в 1991-94 гг., являются неотделимой территорией Азербайджанской республики. В ходе войны вооружённые силы Армении и самопровозглашённого и никем не признанного  Нагорно-карабахской республики  действовали самым бесчеловечным образом, широко применяя геноцид в отношении азербайджанского мирного населения. Только в результате резни в городе Ходжалы в ночь на 26 февраля 1992 г. погибло более 600 человек, включая стариков, женщин, детей.

Вы помните, господа Соловьёв и Шейнин, что в Ходжалинской резне «отличились» негодяи из 366-го гвардейского мотострелкового полка славной Российской армии? Через две недели полк был с позором расформирован, но это не поможет оживить убитых… Предпочли забыть? Или выкрикнете популярный в России лозунг «можем повторить»?

Но, вероятно, вы не забыли другой факт – прекращение огня в 1994 г. ни в коей мере не означает признания независимости так называемого «Арцаха».

Любой конфликт в Нагорном Карабахе – это внутреннее дело Азербайджана. Мы приветствуем попытки посредничества в урегулировании проблемы, но подчёркиваем: любое давление извне с целью принудить к уступкам – это грубое и недопустимое вмешательство во внутренние дела Азербайджана.

С 1988 г. сотни тысяч азербайджанцы вынуждены проживать вдали от родных мест. Некогда цветущие города на подконтрольной сепаратистам территории разрушены полностью, до фундаментов домов. Мы устали от постоянных военных провокаций, непрекращающихся обстрелов со стороны вооружённых сил Армении.

Вам известно, господа Соловьёв и Шейнин, что любое воинское формирование, не входящее в состав признанного государства, считается бандитским и террористическим? Ровно так же считались бандитскими отряды Басаева и Радуева во временно вышедшей из-под контроля Москвы самопровозглашённой «Ичкерии». Вы гордитесь ликвидацией чеченских боевиков или же террористов, почему же вас смущает, что мы намерены ровно так же разделаться с карабахскими?

Никакие мирные переговоры, никакие самые щедрые предложения с нашей стороны по предоставлению широкой автономии армянскому нацменьшинству не привели к разрешению проблемы. Армяне настаивают на одном – аннексии бандитски захваченной территории и не признают никаких компромиссов.

Наглый варварский обстрел наших военнослужащих сепаратистами и террористами переполнил чашу терпения. Мирные средства исчерпаны, переговоры зашли в тупик. Сколько ещё должно погибнуть азербайджанцев, чтобы всё человечество узнало – эти нелюди понимают только язык силы?

В ближайшее время армия Азербайджанской Республики наведёт порядок в Нагорном Карабахе. У проживающих там армян есть несколько вариантов дальнейшего поведения. Первый – вернуться к мирной жизни, уважая законы и территориальную целостность Азербайджана, никто их ущемлять и преследовать не будет. Второй – уехать из нашей страны. Мы опасаемся, что безответственные лидеры Армении принудят их к самому трагическому, третьему варианту – умереть в борьбе за сохранение награбленного.

Пока, несмотря на наглое вмешательство Армении, наши военнослужащие стремятся локализовать зону боевых действий только азербайджанской территорией. Армения-агрессор и агрессор должен быть наказан.

Помните ли вы, что у нас есть такое право? Знаете ли вы, что Армения как страна-агрессор не имеет возможности обратиться за поддержкой к партнёрам по ОДКБ, так как они обязаны помогать только жертве нападения, а не интервенту? Понимаете ли вы, что такая война захлестнёт всю Армению и закончится только с падением Еревана?

Задумайтесь, на чью сторону имеет смысл встать России – дружественного азербайджанского государства с многолетней историей добрососедских отношений, сражающегося с терроризмом в своём доме, или весьма проблемного партнёра, не скрывающего агрессивных устремлений?

А если не хотите принять ничью сторону – просто не мешайте.

 Камран Назирли,

 Член Союза Писателей Азербайджана

Баку, 30 сентября 2020 г.

Azərbaycan yazıçısı Kamran Nəzirli Rusiya telekanallarının məşhur aparıcılarına cavab verdi

Azərbaycan yazıçısı Kamran Nəzirli öz facebook səhifəsində Rusiya telekanallarının məşhur aparıcıları Vladimir Solovyova və Artyom Şeyninə Azərbaycana qarşı dəfələrlə qərəzli mövqe nümayiş etdirdiklərinə görə cavab verib. Yazıçımız son günlər Rusiya jurnalistlərinin Azərbaycanın haqlı və ədalətli işinə kölgə salan bəyanatlarını tənqid edərək bildirir ki, Dağlıq Qarabağ və ona bitişik geniş əraziləri erməni işğalçıları zəbt ediblər və o ərazilər Azərbaycanın ayrılmaz tərkib hissəsidir. Cavabda daha sonra deyilir:

"Cənab Solovyov və Şeynin! Uzun müddətdir ki, Ermənistanın silahlı qüvvələri və özünü qondarma Dağlıq Qarabağ respublikası elan etmiş və heç yerdə tanınmayan bir qurumun silahlı dəstələri Azərbaycanın dinc əhalisinə qarşı insanlığa qarşı ən qəddar şəkildə genosid siyasəti aparır. Təkcə 1992-ci ilin 26 fevralına keçən gecə Xocalıda 600-dən çox Azərbaycanlı qadın, uşaq, qoca erməni quldurları tərəfindən qətlə yetirilib. Siz də bilirsiniz, cənab Solovyov və Şeynin, Xocalı qətliamında rus ordusunun "şanlı” 366-cı motoatıcı polkunun yaramaz oğlanları da fəal iştirak edib. Və iki həftədən sonra polk rüsvay olaraq ləğv edildi. Lakin bununla qətlə yetirilən insanlarımızı geri qaytarmaq olmaz! Bunu deyəsən yaddan çıxartmısınız? Bəlkə yenə Rusiyada populyar olan "təkrar edə bilərik!” kimi şüarı qışqıracaqsınız, hə?

Siz başqa bir faktı da yəqin unutmamısınız: 1994-cü ildə razılığa gəlinən atəşkəs heç vəchlə demək deyil ki, qondarma "Arçax”ın müstəqilliyi tanınır! Dağlıq Qarabağdakı hər cür münaqişə Azərbaycan torpağında baş verir və Azərbaycanın daxili işidir.”

Daha sonra Azərbaycan yazıçısı cavab məktubunda yazır:”Biz problemin həlli istiqamətində xaricdən göstərilən səyləri dəstəkləyirik, lakin bunu da xüsusi vurğulayırıq: bizi güzəştə getməyə məcbur edən hər hansı bir xarici təzyiq Azərbaycanın daxili işlərinə kobud şəkildə qarışmaq deməkdir. Bu, yolverilməzdir!”

"...1988-ci ildən başlayaraq yüz minlərlə azərbaycanlı öz doğma ocaqlarını tərk etməyə məcbur ediliblər, erməni quldurları tərəfindən şəhərlər, kəndlər dağıdılıb, xarabaya çevrilib. Biz artıq erməni silahlı qüvvələrinin daimi təxribatlarından yorulmuşuq.

Cənab Solovyov və Şeynin, sizə bu da məlumdur: qondarma respublikanın daxilindəki hər hansı bir silahlı dəstə terrorçu qruplaşması sayılır! Elə siz də bir vaxtlar Moskvanın nəzarətindən çıxan Basayevin və Raduyevin dəstələrini belə adlandırırdınız! Siz indi çeçen silahlı dəstələrinin zərərsizləşdirilməsi ilə fəxrlə danışırsınız. Bəs niyə erməni terrorçu dəstələrinə qarşı bizim savaşımız sizi narahat edir?”

"...Yaxın günlərdə Azərbaycan Ordusu öz ərazisini- Dağlıq Qarabağı quldur və terrorçulardan təmizləyəcək.”,- deyə yazıçı bildirir.”Bizim səbr kasamız daşıb. Sülh danışıqları artıq yaramır. Axı bundan sonra nə qədər azərbaycanlı həlak olmalıdır ki, dünya başa düşsün: bu azğınlarla yalnız silah gücüylə danışılmalıdır!”

Ermənistanın təcavüzkar ölkə olduğunu bilirsinizmi? Təcavüzkar ölkə cəzalandırılmalıdır...

Düşünün, daşının: Rusiya özünə dost ölkə olan Azərbaycanın yanında olmalıdır, yoxsa region üçün tamam problem yaradan və terrorçuluqla məşğul olan Ermənistanın? Əgər nə bizim, nə də Ermənistanın yanında olmaq istəmirsinizsə, onda sadəcə mane olmayın...” cavab məktubunun sonu bu sözlərlə bitir.